Welkom bij Karin Westerink, Coaching en Training

Karin Westerink Coaching en Training

Half vol of half leeg, is dat de kwestie?

Veel mensen gebruiken het advies 'je moet kijken naar wat er wel kan,' met als beeld van positief denken het half volle glas. Dit echter geeft blijk van weinig begrip en invoelingsvermogen als het gaat om ingrijpend verlies en de verwerking ervan. Want dan is het niet een kwestie van positief of negatief denken. Er is meer sprake van een grote storm in je leven, die alles omblaast wat je tot dan toe houvast en zekerheid gaf. Dat heeft niets meer met denken en dat een andere richting op zetten te maken.
Vroeger werd ik opstandig van dat vergelijken met het half volle glas. Het gaf mij het gevoel dat verdriet en pijn (er niet mochten zijn. Dat ik me bijvoorbeeld zou aanstellen als ik me bezighield met dergelijke gevoelens. Het was toch niet goed het half lege glas te zien?. Zo worstelde ik met wat nu wel en wat niet 'geoorloofd' zou zijn in mijn verwerkingsproces. tot ik doorkreeg dat het half volle glas de helft van het verhaal is. Wel de helft die mensen het liefste zien, omdat die andere helft zo lastig te hanteren is. Terwijl het verwerken van verlies, de weg naar een nieuw evenwicht, pas op gang kan komen als verdriet en pijn er mogen zijn.

Pas toen ik begreep dat het me hielp als ik kon zien dat er zowel een halfvol als een halfleeg glas is, dat dit de werkelijkheid is, verdween mijn zoeken naar wat nu 'beter' is. Er is wit en zwart, rechts en links, licht en donker. Er is vreugde en verdriet, liefde en haat. Het is geen kwestie van waar je naar kijkt of wat je wel of niet toelaat. Zodra ik zowel boos en verdrietig mag zijn over mijn lot visueel beperkt te zijn, als vreugde en dankbaarheid kan voelen over waar die beperking me allemaal brengt, wat het me brengt, dan hoeft er niets meer opgelost, veranderd of verbeterd te worden. Dan kan het zijn zoals het is, of het nu gewenst of ongewenst is. Het is het dan allebei. Naast elkaar.

 

 

< Terug naar mijn blogoverzicht