Hoop

Vaak komen er via Facebook of andere media onderzoeken voorbij die ontwikkelingen in de aanpak van blindheid of slechtziendheid weergeven. Meestal lees ik ze wel, maar schuif ik ze vervolgens op de stapel wie weet, maar dat is later of nooit. Want hoewel de ontwikkelingen soms veelbelovend zijn, zal het toch nog jaren duren voor er wellicht iets is. en, houd ik mezelf voor, ik leef nu,en moet het doen met mijn huidige zeer beperkte zicht. Ik weet, hoop doet leven, maar ik blijf sceptisch, of realistisch, het is maar hoe je het bekijkt.
En ineens komt er een onderzoek langs dat ik met tranen in mijn ogen lees. Is het dan een beter of ander onderzoek? Nee. Is het veelbelovender? Nee, niet meer of minder dan de andere. En toch laait er kennelijk iets in mij op. Hoop op meer zicht. Het gevoel dat het nu wel eens klaar moet zijn met die beperking. Met het gedoe, de moeite en het kleine leven.

Hoop, ja dat is er altijd. Niet dat ik er voortdurend mee bezig ben. Maar het is iets raars. Heel erg op de achtergrond is er eigenlijk iedere dag die irrationele en heel korte gedachteflits: nu zal ik ineens meer zien. Alleen al iedere ochtend als ik mijn lenzen in doe. De hoop dat de sluier ineens verdwenen is. Of de gedachte dat ik misschien weer eens mijn ogen moet laten controleren. Dat dan ineens blijkt dat er iets is veranderd. Dat ik met nieuwe lenzen ineens beter zal gaan zien. Nu ik dit schrijf, voel ik hoe sterk die wens is. Dat het ophoudt, dat het allemaal voorbij is met die beperking. Is het valse hoop, nutteloze, misleidende hoop?

Hoop doet leven, dat suggereert dat het je helpt op te staan als je levenloos bent geworden. Als je het niet meer ziet zitten. Als het te veel is. Dus het is iets voedends.
Hoop gaat over verlangen. Verlangen naar een beter bestaan.

Er zijn wel verschillende soorten hoop. De hoop dat je een beter bestaan krijgt door hard te werken, je handen uit de mouwen te steken. Dat is een hoop die je voortstuwt. Helpt om door te gaan. De andere soort hoop, waar ik het hier over heb, is een hoop waarmee je niet veel kunt. Je kunt er geen energie in steken, want je hebt geen invloed erop. Het is een hoop dat het universum je uiteindelijk tegemoetkomt, het ogenschijnlijk onmogelijke mogelijk maakt. Zonder dat jij daar voor kunt werken. Geen drijvende kracht, maar juist vaak moeilijk, omdat je zo machteloos staat. Het is niet mijn wil dat geschiedde...

"Als je echt in vrede wilt zijn, moet je het nu zijn. Anders is er alleen de hoop op ooit vrede".

Thich Nhat Hanh

'Hoop' is dat ding met veren,
Dat neerstrijkt in de ziel,
En 't wijsje zingt, zonder de woorden,
En dat ons nooit - nog nooit - ontviel.

In Stormwind klinkt zij allerliefst;
En vreselijk moet het noodweer zijn,
Dat zorgt dat 't Vogeltje de moed verliest;
Ze was zo teder en zo fijn.

Ik hoorde haar in bitterkoude streken;
Ook op de hachelijkste Zee was zij,
Maar nooit - ik overdrijf niet -
Vroeg zij een kruimeltje - van Mij.

Emily Dickinson