'Verlies van een dierbare raakt het hart'. Dit schrijft Hans Stolp, pastor en auteur van veel inspirerende boeken. Het roept bij mij de vraag op wat er wordt geraakt als je een zintuig of je gezondheid verliest? Is dat ook het hart?

Als ik kijk naar mijn eigen leven, met een op volwassen leeftijd gekregen visuele beperking, dan is er veel geraakt. Niet in de zin van gekwetst of gewond, maar meer als een aardbeving die alles in mijn leven deed verschuiven. En niet even maar definitief. Ik vat het voor mezelf samen als mijn zijn in de wereld. 

Met dat 'zijn' bedoel ik veel. Mijn bewegingsvrijheid, mijn onafhankelijkheid, mijn identiteit, mijn mogelijkheden om heel veel vanzelfsprekende zaken te doen. Mijn fysieke speelveld is beperkt geworden. 

Maar dat hart is niet geraakt. Het hart dat zich kan verbinden, zich kan verwonderen en zich kan openstellen om zich te laten raken. Dat is intact. Dat heeft geen tik gekregen. Ik zeg het zo even tussendoor. Maar dit intacte hart van mij is van grote betekenis.

Mijn zijn in de wereld is iedere dag een balanceren. Tussen mijn wil die me voortdrijft. Ik wil van alles doen. Maar in dat doen ben ik beperkt. En dat roept gedachten van verzet en onmacht op. Wat weer emoties veroorzaakt. Daarmee omgaan en de regie houden is mijn dagtaak. Mijn zijn in de wereld vol beelden en ruimtes die ik niet kan zien is een voortdurende uitdaging. 

En tegelijk is het hart overal bij. Kan zich verbinden en verwonderen. Vreugde en verdriet ervaren. Dat hart is niet geraakt door de vele verliezen. Misschien is mijn hart zelfs toegankelijker en ruimer geworden. Omdat het doorleven van de vele verdrieten en lastigheden meer dimensies heeft geopend in mij. En me een toenemend inzicht in mezelf en het leven heeft gebracht. Met het besef hoe centraal daarin mijn hart is. Een hart dat steeds beter leert te kloppen voor wat essentieel is. En dat heeft niets met willen of kunnen te maken. 

Met een verruimd hart ben ik beter in staat al wat er op mijn pad komt te leven. In verbinding met mezelf en het leven. Het hart klopt samen met en door alles heen.